-
1 habitude
n f1 coutume alışkanlık [aɫɯʃkan'ɫɯk]♦ d'habitude genellikle◊D'habitude, il se lève à six heures. — Genellikle, saat altıda kalkar.
♦ comme d'habitude her zamanki gibi◊Comme d'habitude, il est en retard. — Her zamanki gibi, yine geç kaldı.
2 expérience -(y)e alışkanlığı olmak◊Elle a l'habitude de conduire la nuit. — Bayan gece otomobil kullanmaya alışıktır.